Αναδημοσίευση από opsarion.gr
------------------------------------------

Και όμως, είναι τόσο απλά τα πράγματα…….     
 
      Παίρνεις το ραβδί σου, το σακίδιο σου με τρόφιμα και νερό, συνεννοείσαι με την παρέα σου, την ομάδα σου, τον σύλλογό σου, διαλέγεις και μία όμορφη διαδρομή οπουδήποτε θελήσεις, και νάσε στην πεζοπορία σου. 

      Κρατάς στο χέρι σου ένα μικρό κλαδευτήρι και κόβεις τα κλαράκια που φράζουν το μονοπάτι, το ίδιο κάνει η παρέα ή η ομάδα. Και προχωράς, ανεβαίνεις πλαγιές, κατεβαίνεις σούρματα, σταματάς στις πηγές να ξεδιψάσεις και να ξαποστάσεις, συγκεντρώνεσαι με την ομήγυρη και βγάζεις από το σακίδιο σου τα καλούδια που έφερες από το σπίτι. Και κολατσίζεις, κερνάς και σε κερνάνε γεύσεις.      

      Απλά πράγματα, δίχως φανφάρες, δίχως αρτοκλασίες, δίχως λόγους άκαιρους και ανούσιους, δίχως έπαρση, δίχως μικρόφωνα, δίχως καλεσμένους και επισήμους – που θα πουν και αηδίες ως συνήθως, δίχως βουλευτάδες και πολιτικούς.      

      Δεν χρειάζεται, όταν εσύ πηγαίνεις στο δάσος να περπατήσεις, να ενεργοποιείς τις δημόσιες αρχές, να ζητάς από αυτές να σου ανοίξουν με την μπουλντόζα δρόμους, να σου κόψουν με αλυσοπρίονα θάμνους. Μπορείς να περπατήσεις και δίχως αυτά, δεν τα έχεις ανάγκη. Σε σένα το λέω φυσιολάτρη που αναστατώνεις το βουνό και την ησυχία του με τα καμώματά σου.        

      Και συ δημοτική ή όποια αρχή, δεν έχεις το δικαίωμα να σπαταλάς δημόσιο χρήμα σε ανούσια πράγματα. Πέρασαν οι καιροί της σπατάλης, και το πετρέλαιο από την μπουλντόζα το χρειαζόμαστε για σοβαρές δουλειές που θα χρειαστείς, τους υπαλλήλους του δήμου τους θέλουμε στα πραγματικά τους καθήκοντα στην υπηρεσία του πολίτη και όχι στην υπηρεσία άσκοπων λόγων και έργων.      

      Η Φύση καλοδέχεται όσους την αγαπούν και την προστατεύουν, και συ φυσιολάτρη (όπως σου αρέσει να σε αποκαλούν), δεν φτάνει να λες πως είσαι φυσιολάτρης, πρέπει και να το αποδεικνύεις. Ειδικότερα όταν συναθροίζεσαι στο βουνό.     

      Και αν θέλεις φίλε να κάνεις και τις εκδηλώσεις σου στο βουνό με βουή, με κραυγές και φανφάρες, να μην ξεχνάς στο τέλος να μαζεύεις και τα σκουπίδια σου και να μην τα αφήνεις για να τα μαζέψουν οι αρχές.      

      Και μη ζητάς δημόσιο χρήμα φίλε φυσιολάτρη, δεν έχω άλλο να σου δώσω. Να μάθεις να πληρώνεις από την τσέπη σου το κέφι σου, όπως κάνουν πολιτισμένοι άνθρωποι σε πολιτισμένες κοινωνίες. Μάθε να προσφέρεις μέσα από τις φυσιολατρικές δράσεις σου και όχι να ζητάς.    

      Αυτός ο τόπος πολλά χρήματα έδωσε σε αμφιβόλου ποιότητας εκδηλώσεις, σε κλαρίνα και νταούλια, σε καρσιλαμάδες και σε λικνίσματα, σε προβατίνες και φακές, σε σάπιες γουρνοπούλες και ρίγανες - και στέρεψε, δεν υπάρχουν άλλα ξένα χρήματα για σπατάλη.   

      Κατάλαβέ το φίλε φυσιολάτρη, δικαίωμα σου είναι να περπατήσεις όπου θέλεις, με όποια παρέα εσύ θελήσεις. Δεν είναι δικαίωμα σου όμως να ορέγεσαι δημόσιο χρήμα για να κάνεις το κέφι σου. Στο δημόσιο χρήμα έχω κι εγώ λόγο, και συ, και όλοι μας. Και αρκετά ανεχτήκαμε την κατασπατάληση του από εκδηλώσεις βαπτιζόμενες «πολιτιστικές».      

      Είναι πανέμορφη η ελληνική φύση φίλε φυσιολάτρη. Απόλαυσέ την όπως θέλεις. Και αν έχεις έξοδα, βάλε το χέρι στην δική σου τσέπη και όχι στην δική μου. Και περπάτησε, ίδρωσε, κουράσου, βγες στα διάσελα. Είναι όμορφη η ανηφοριά.         




Βασίλης Κ. Αναστασόπουλος