Καλοκαίρι! Καύσωνας! Οι άνθρωποι «του κλεινού άστεως» και των άλλων μεγαλουπόλεων, μπαϊλντισμένοι, ξεχύθηκαν στις παραλίες κι άλλοι πήρανε τα όρη και τα βουνά. Κάπως έτσι έγινε και τα έρημα χωριά της Αρκαδίας γέμισαν ανθρώπους. Αυτό είδαν οι τοπικοί άρχοντες και για να τους ευχαριστήσουν έσφαξαν τη γουρνοπούλα τη… σιτευτή κι έστησαν στα γρήγορα κάτι γιαχνί εκδηλώσεις, στο όνομα κάποιου ζαρζαβατικού, που είπαν πολιτισμό, για να δικαιολογήσουν την ανυπαρξία και την απραξία τους...

Τους μπούκωσαν λοιπόν με λιπίδια και χοληστερίνη ή τους τάραξαν στα ταρατατζούμ σε κάτι εκδηλώσεις τάχα ιστορικής μνήμης -έχουν πολύ πέραση τελευταία οι εθνικοαπελευθερωτικές μνήμες. Μ’ αυτό τον τρόπο πέρασαν πάλι απαρατήρητα τα απαίσια χαρακτηριστικά της ερήμωσης, της εγκατάλειψης και της αδιαφορίας που φέρνουν έντονα πάνω τους τα χωριά μας, τα μνημεία φυσικού κάλους και ομορφιάς και τα πανάρχαια μνημεία της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της Αρκαδίας. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά…

Στο Βαλτέτσι κατά κοινή ομολογία πραγματοποιήθηκε το καλύτερο και πληρέστερο πρόγραμμα (ας μη τρελαθούμε βέβαια) για τα Αρκαδικά πολιτιστικά δεδομένα, το καλοκαίρι που μας πέρασε. Οι δημότες του Δήμου είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν αξιόλογες πολιτιστικές εκδηλώσεις, που άρχισαν με Καραγκιόζη και συνεχίστηκαν με αφιέρωμα στο δημοτικό τραγούδι, με αφιέρωμα στο Ν Γκάτσο με τη συμμετοχή μεγάλων καλλιτεχνικών σχημάτων, με ποιητική βραδιά, απαγγελίες και μουσική το βράδυ της πανσέληνου, κι έκλεισαν με αρχαία τραγωδία. Όμως πάνω απ’ όλα ξεχώρισε η λαογραφική έκθεση με τον χαρακτηριστικό τίτλο «ότι απόμεινε», που λειτούργησε από 11 – 17 Αυγούστου στο Δημοτικό σχολείο του χωριού Δόριζα».

Πάρα κάτω στη Μεγάλη πόλη… αν εξαιρέσουμε κάποιες «χύμα» συναυλίες μεταξύ πίτσας και σουβλακιού στη νεότευκτη πλατεία, έπεσε βαθύ πολιτιστικό σκοτάδι. (Δεν ευθύνονται οι τσιμινιέρες γι αυτό). Έτσι όσοι θέλησαν να απολαύσουν κάποια εκδήλωση της προκοπής ή την πανσέληνο (χωρίς να παρεμβάλλονται καυσαέρια και καρβουνόσκονη), αναγκάστηκαν να αποδημήσουν κατά Βαλτέτσι μεριά, με τους πιο θαρραλέους να φτάνουν μέχρι Βυτίνα, Δημητσάνα ή και μέχρι Επίδαυρό ακόμα (το αρχαίο θέατρο Μεγαλόπολης καταρρέει) με το ανάλογο οικονομικό κόστος αφού το θάρρος τους αυτό και την απαίτησή τους για κάτι ποιοτικό, το εξαργύρωσαν με αρκετά… Ευρώπουλα!

Στη Φαλαισία και τη Γόρτυνα… μέσα στην πολιτιστική φτώχεια και μιζέρια τους, «ως μάνα εξ ουρανού» έπεσαν κάτι «προπληρωμένα» μουσικά πολιτιστικά «πακέτα», που περιφερόμενα στα βουνά και τα καταράχια για να ανυψώσουν -τάχα- το πολιτιστικό επίπεδο της Ελληνικής υπαίθρου, ξελάσπωσαν κυριολεκτικά τους τοπικούς δημοτικούς άρχοντες από το πολιτιστικό αδιέξοδο που είχαν περιέλθει! Στη Γόρτυνα το παζάρι θεσμός που πραγματικά θα μπορούσε να δώσει μια διαφορετική νότα στα πολιτιστικά δρώμενα, φέτος ήταν υποτονικό και έμοιαζε μάλλον ξεπερασμένο…

Πολιτιστική άπνοια παρατηρήθηκε στο δήμο Τρικολώνων… αφού τα πολιτιστικά αποθέματα φαίνεται πως εξαντλήθηκαν στην επέτειο για την α΄ Πελοποννησιακή γερουσία και στο τσιμπούσι κάτω από την τέντα στο προαύλιο της σχολής αργυροχρυσοχοϊας, που έγινε στις αρχές του καλοκαιριού. Έκτοτε λοιπόν τίποτε άλλο δεν συνέβη εκτός των καθιερωμένων «πολιτιστικών» πανηγύρεων προς κατανάλωση μπύρας και γουρνοπούλας μετά βλαχομπαρόκ (δημοτικής;) μουσικής.

Πολιτιστική επανάληψη στη Δημητσάνα! Μετά την περσινή μεγάλη απήχηση που είχε η δημιουργία του θεάτρου «Μίκης Θεοδωράκης» και την επιτυχία που σημείωσε η ειδική βραδιά που ήταν αφιερωμένη στον μεγάλο μας μουσουργό, οι Δημητσανίτες τοπικο-αυτοδιοικητικάριοι είπαν φέτος να «σερβίρουν» μία από τα ίδια, αφού είναι αλήθεια πως όπου πάει ο μεγάλος μας συνθέτης και οι πέτρες σηκώνονται όρθιες. Έτσι, και με την μοναδική συμμετοχή του Γιώργου Νταλάρα, ο κόσμος που κατάφερε να εξασφαλίσει μια θέση στο κοίλο (όσοι δηλαδή είχαν στρατοπεδεύσει εκεί από το πρωί) είχε την ευκαιρία να απολαύσει μια μοναδική βραδιά. Οι υπόλοιποι ή σκαρφάλωσαν στα γύρω καταράχια ή έφυγαν ταλαιπωρημένοι και απογοητευμένοι βρίζοντας. Πάντως η τρίτη επανάληψη (αν αποπειραθεί) θα πρέπει να προβληματίσει πολύ το δήμαρχο, διότι αναμφισβήτητα καλός ο Μίκης, αλλά και η ταλαιπωρία ανυπόφορη! Το river(;) party στην… πισίνα δεν θα το σχολιάσω καθόλου!

Πολιτισμός για… κλάματα στην Πρωτεύουσα πόλη! Ο Δήμαρχος Τρίπολης, πρέπει να ομολογήσουμε πως εισάγει νέες ιδέες στα πολιτιστικά πράγματα. Στα πλαίσια αυτά αλλά και για λόγους λιτότητας φέτος έδωσε έμφαση στις λιτανείες, τις θρησκευτικές γιορτές -εκτός του Πάσχα που «συρρίκνωσε» με προοπτική κατάργησης, ως πολυδάπανο- καθώς και στις παρελάσεις κατά τις εθνικές επετείους.

Τελευταία μάλιστα ακούστηκε πως συμπεριλήφθηκαν και οι… κηδείες στις πολιτιστικές εκδηλώσεις του Δήμου. Έτσι ο κόσμος απολαμβάνει τσάμπα… κλάμα, χωρίς να χρειάζεται να παρακολουθήσει αρχαία τραγωδία, που ως γνωστόν κοστίζει! Όσο για το νεανικό συγκρότημα Hi(;) Five που φέρανε Δήμαρχος και Νομάρχης (να τους χαιρόμαστε) δεν πρόσθεσε τίποτε στην μίζερη ατμόσφαιρα αφού κι αυτό ήταν για… κλάματα !

Αν θεωρήσουμε την επιτυχία μιας εκδήλωσης συνάρτηση της ποιότητας, τότε το που ανακάλυψαν τα λογής ΜΜΕ την επιτυχία στο πανηγύρι και το διαγωνισμό δημοτικού τραγουδιού στα Λαγκάδια, είναι ένα ζήτημα προς έρευνα. Την ποιότητα δεν εξασφάλισε η κοσμοσυρροή -που όντως υπήρξε- ούτε η παρουσία και τα άνευ αξίας διθυραμβικά σχόλια των πολιτικών, που ως γνωστόν περιφέρονται ως γυρολόγοι σε γιορτές και πανηγύρια για ψηφοθηρία. Εδώ μάλιστα δεν δίστασαν να γίνουν μέρος του σόου αφού ανέβηκαν στην εξέδρα μαζί με το χορευτικό συγκρότημα μετατρέποντας την εκδήλωση σε πολιτικοπολιτιστικό γιουσουρούμ. Τα βασικά χαρακτηριστικά της εν λόγω εκδήλωσης ήταν τα σύννεφα σκόνης, η τσίκνα από τα σουβλάκια, η προχειρότητα, ο ερασιτεχνισμός στην οργάνωση και η έλλειψη ποιότητας. Από την παρουσίαση και το ντεκόρ, μέχρι το επίπεδο των διαγωνιζομένων, ήταν για τα… λαγκάδια.

Όσο για τα πανηγύρια που γίνονται σ’ όλα τα χωριά… Νισάφι! Κάποτε θα πρέπει να σταματήσει αυτό το βιολί, που στο όνομα της αναβίωσης των παλιών πανηγύρεων διασύρεται ο λαϊκός μας πολιτισμός και η λαϊκή δημοτική μας παράδοση. Άλλοτε τα πανηγύρια ήταν ανάγκη των καιρών. Σήμερα είναι μια κακή απομίμηση που μας υποτιμά σαν ανθρώπους. Άλλοτε ήταν πολιτισμός. Ήταν απλή ανθρώπινη επικοινωνία, όταν οι συγκοινωνίες γίνονταν με μουλάρια και το τηλέφωνο ήταν στο κοινοτικό γραφείο για κοινή χρήση. Ήταν σημείο αναφοράς. Τόπος, που τα νιάτα άφηναν το αλώνισμα και τη στάνη και συναντιόντουσαν να χορέψουν με τους ήχους του κλαρίνου του αυτοδίδακτου λαϊκού οργανοπαίχτη λεβέντικα τον τσάμικο κάτω από τα θεόρατα πλατάνια. Σήμερα, εποχή της επικοινωνίας και της πληροφορικής, το λαϊκό πανηγύρι έγινε «βλαχοσκυλάδικο» σόου. Η λαϊκή γιορτή έγινε «καρακιτσαριό», όπου η σκόνη και η τσίκνα από τα σουβλάκια και τη γουρνοπούλα σμίγουν με τα «πατσουλιά» των άρτι εξ Αθηνών αφιχθέντων. Όπου οι κακοφωνίες των «αηδών» κάνουν και τους γαϊδάρους που απόμειναν να βοσκάνε στα γύρω χωράφια να… αηδιάζουν. Συμπέρασμα: Η αναβίωση τέτοιων λαϊκών πανηγυριών, κάνει κακό στην υγεία και στην… Αρκαδία!

Φυσικά μέσα από αυτό τον ορυμαγδό κακογουστιάς, καρακιτσαριού και προχειρότητας, υπήρξαν εκδηλώσεις που ξεχώρισαν. Ήταν οι φωτεινές εξαιρέσεις που επιβεβαίωσαν για άλλη μια φορά την πολιτιστική παρακμή την οποία βιώνει η Αρκαδία. Ξεχωριστή ήταν «η γιορτή του δάσους» που έγινε στη θέση «Ρούχοι» -ένα ξέφωτο στην καρδιά του ελατοσκέπαστου Μαινάλου- από το δήμο Βυτίνας. Ήταν μια υπέροχη φεγγαρόλουστη βραδιά γιομάτη μύρο και δροσιά από τα έλατα, που μπροστά από τα μάτια μας πέρασε όλη η Ελλάδα χορεύοντας και τραγουδώντας για την αγάπη, τον έρωτα και το φεγγάρι… Η άλλη καλύτερη εκδήλωση ήταν η έκθεση με «ό,τι απέμεινε» στα σπίτια του χωριού από τα παλιά εργαλεία δουλειάς και αντικείμενα καθημερινής οικιακής χρήσης, που έγινε στη Δόριζα του Δήμου Βαλτετσίου, με πρωτοβουλία πεντέξι πολιτών. Μέσα στη μικρή αίθουσα του παλιού μα ανακαινισμένου πέτρινου δημοτικού σχολίου, βρεθήκαμε ξαφνικά σε εποχές αλλοτινές, περασμένες μα όχι ξεχασμένες, αφού φρόντισαν να μας τις ξαναφέρουν στη μνήμη εμπνευσμένοι άνθρωποι. Τέλος πολύ καλή παρά την επανάληψη, τις οργανωτικές αδυναμίες και την ταλαιπωρία που υπέστη πολύς κόσμος λόγω συνωστισμού και έλλειψης υποδομής, ήταν η εκδήλωση με το Μίκυ Θεοδωράκη και τον Νταλάρα στη Δημητσάνα.

Και του χρόνου με υγεία!

Ι.Α από "Τα Νέα της Μεγαλόπολης"