Το γεφύρι της Μονόπορης, ενώνει την Δημητσάνα με την μονή Φιλοσόφου και το χωριό Μάρκου. Από το γεφύρι αυτό ξεκίνησε η ομάδα για να κάνει πεζοπορία μέσα στον Λούσιο!!.

Από το σημείο αυτό και προς το γεφύρι του Ατσίχωλου, το ποτάμι είναι πολύ στενό, ορμητικό, με βράχια μεγάλα και μικρούς καταρράχτες. Αυτή ήταν η πορεία της ομάδας μέσα στο ποτάμι και όχι στις όχθες του όπως μετάδωσαν πολλά ΜΜΕ. 

Πολλά ακουστήκαν όλες αυτές τις ημέρες από ειδικούς και «ειδικούς». Μίλησαν αρκετοί εκπρόσωποι εταιρειών που «κάρφωναν» αλλήλους. Μίλησαν όπως ήταν αναμενόμενο και όλοι οι «γνώστες των πάντων» από τις τηλεοράσεις, με τους δικούς τους κώδικες στο όνομα της «αλήθειας» και της «ενημέρωσης». Κάθε «σοβαρό κανάλι» είχε στήσει το δικό του συνεργείο για την συνεχή ροή των πληροφοριών!.

Η συνεχής εικόνα, δεν άλλαξε την ουσία των γεγονότων. Πανικό στον κόσμο έφερε και απολύτως καμία προσφορά στην ενημέρωση.

Οι άνθρωποι που χάθηκαν, προφανώς γνώριζαν που πήγαιναν. Τους άρεσε η περιπέτεια, η οποία όμως εγκυμονεί κινδύνους, όπως άλλωστε όλα τα αθλήματα στην φύση. Είναι άδικο για την ομάδα αυτή, να μιλάνε εξ’ ονόματός της όλοι οι άσχετοι. Είναι άδικο επίσης, να καταδικάσουμε εμείς τους υπευθύνους της εταιρείας. Αν δεν «ξέσπαγε» ο Λούσιος την συγκεκριμένη στιγμή, το πρώτο θέμα στην επικαιρότητα θα συνέχιζε να ήταν «τα δομημένα ομόλογα».

Γνωρίζουμε τον Λούσιο και τον Αλφειό πολύ καλά, είναι το σπίτι μας, σε αυτά τα ποτάμια μεγαλώσαμε, κολυμπήσαμε, ψαρέψαμε, περπατήσαμε και συνεχίζουμε και τα κάνουμε όλα αυτά, με την ίδια αγάπη, τον ίδιο σεβασμό πρός την φύση. Στον Λούσιο και στον Αλφειό θα συνεχίσουμε να πηγαίνουμε, είναι τα ποτάμια μας......  

Ο τραγικός χαμός τόσων νέων ανθρώπων, οι γονείς που αντίκρισαν τα παιδιά τους νεκρά – τη στιγμή που τα περίμεναν να γυρίσουν πίσω σώα και ασφαλή, η παρουσία των ΜΜΕ που δίνει εικόνα αλλά όχι απαραίτητα και τα πραγματικά αίτια, η συνεχής παρουσία των αρχών και των ντόπιων, των εθελοντικών ομάδων διάσωσης, συνθέτουν μία εικόνα που θα μπορούσε να αποφευχθεί.  

Arcadians 28 Μαΐου 2007