Όπου δεις μυρτιές ν' ανθούν
και φτωχά σπουργίτια
ν' αναζητούν πεινασμένα τροφή
Όπου ακούσεις αηδονιού τραγούδι,
μες τις παχιές δροσιές της λεύκας
και των πλατανιών τους ίσκιους
Όπου ο αυλός και τα βελάσματα αρνιών

κατρακυλούν και χάνονται στις ρεματιές
μαζί με του θυμαριού τη μέθη
Όπου δεις βουνά κακοτράχαλα
και φτωχά κυκλάμινα πάνω σε βράχους
κι άσπρες αρχαϊκές κολόνες σκόρπιες    παντού

Όπου δεις να πετούν λευκά περιστέρια
και να χτίζουν τις φωλιές τους
σε μαύρα χορταριασμένα κανόνια
Όπου ο ήλιος τις εποχές στολίζει

και παιχνιδίζει με το φως μες τις σκιές

και τ' ασπρογάλανα χρώματα

Όπου παφλάζουν αφροί κυμάτων
και μ' άρμη πασπαλίζουν τις τράτες
που ξεκινούν με το τραγούδι των ψαράδων
Όπου ακούσεις χαράς τραγούδια,
γλέντια, γέλια και πανηγυρισμούς
κι ο ασβέστης να μοσχοβολά...
Όπου γυναίκες μαυροφόρες και σκυφτές

προχωράνε με βιάση κι αξιοπρέπεια
κρατώντας τον πόνο του σογιού τους μνήμη σε κόκαλα ιερά, ηρώα και μνημεία.
Στάσου, ω Ξένε, να ξαποστάσεις!
εκεί θα βρεις χαρούμενα, καλοδεχούμενα
πρόσωπα γέρων, μεσόκοπων και παιδιών
να σ' αγκαλιάσουν.

Αυτή είναι η Ελλάδα!
Η χώρα που σ' έστειλα να ψάξεις
και να βρεις
Η χώρα που με γέννησε!
Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ!

Νότα Κυμοθόη
Από το βιβλίο της «ΟΙΜΩΓΕΣ»  Εκδ. Διογένης 1991